De uitdaging – het vervolg

Alweer ruim een jaar geleden schreef ik over onze uitdaging: het inrichten van ons nieuwe erf. Ik had tussendoor meer blogs willen schrijven, maar helaas, met zo’n grote tuin blijft er weinig tijd over om te bloggen ;).

In het afgelopen jaar hebben we een boel aangepakt. We hebben een moestuin aangelegd, een kas geplaatst en een tuinhuis gebouwd.

Eind 2018 zijn we mee gaan doen aan het project ‘Tuinen en erven in het Westerkwartier‘, waar we met workshops, excursies, tuinadvies en een praktijkdag meer hebben geleerd over de inrichting van ons erf. Daarover meer in een volgend artikel.

De moestuin

Achter de schuur hebben we drie verhoogde moestuinbakken gemaakt. Dat viel nog niet mee, want de grond is verre van vlak en er zitten veel boomwortels in de grond. Zelfs de afplag-machine die we gehuurd hadden had er moeite mee.

We hadden nog een grote berg houtsnippers van de snoei van een grote populier. Die houtsnippers hebben we gebruikt om de paden om de moestuin aan te leggen.

Tuinhuis

Met het tuinhuis hadden we minder geluk. Afgelopen pasen (2018) de ‘paasaanbieding’ bij een grote Drentse blokhutverkoper gekocht, een tuinhuis met een grote overkapping, genaamd ‘Oldehove’. We zouden hem zelf gaan bouwen. Helaas, bij de levering ging er al het één en ander mis, toen bleek tijdens het bouwen dat de leverancier niet de goede spullen had geleverd: wij hadden het tuinhuis aan de rechterkant van de overkapping, standaard was het aan linkerkant – geen probleem volgens de leverancier, maar het enige dat aangepast was was de deur, die draaide de goede kant op. De rest (kozijnen, ophangconstructie van het dak etc.) was niet aangepast. Op een gegeven moment reageerde de leverancier niet meer op onze mails over dit probleem. Toen hebben we het zelf aan moeten passen 🙁 Al met al heeft het bouwen van het tuinhuis veel tijd gekost. Bij het verven hadden we de pech van een hittegolf, dus het duurde allemaal veel langer dan verwacht.

Oh ja, die ‘paasaanbieding’ bleek het hele jaar te gelden.

Deze zomer was het plan om het tuinhuis verder af te werken en een vloer onder de overkapping te maken. Was het plan… want de storm van begin juni gooide roet in het eten: het hele tuinhuis stond op instorten. Het dak van de overkapping hebben we voorzichtig gesloopt zodat we de niet beschadigde onderdelen weer zouden kunnen gebruiken, het gedeelte van het huisje moet waarschijnlijk ook nog gesloopt worden, het staat helemaal scheef op de fundering en er zitten nog flinke kieren in.

Overigens heeft de storm er ook voor gezorgd dat we een aantal bomen moesten laten kappen omdat die gevaarlijk scheef over ons huis en de garage hingen.

Kas

Eén van de grote wensen die ik al lang had was een eigen kas. Eerder heb ik vaak zitten prutten met plastic tomatenkasjes, maar in deze tuin is er eindelijk ruimte voor een echte kas.

Na veel wikken en wegen is er een kas van aluminium met versterkte profielen en met veiligheidsglas gekomen van ruim 3 meter lang, de ECOplus Classic.

We moesten hem zelf in elkaar zetten en dat heeft nog wel de nodige zweetdruppels gekost. Vooral toen bleek dat de fundering (die we keurig waterpas in beton hadden vastgezet) niet helemaal haaks was. De kas staat er een ietsje scheef op, maar dat zie je niet als je er niet op let 😉

Bij het plaatsen van het glas kregen we hulp van ons nichtje Eva 🙂

En nu…

Inmiddels staat de moestuin vol met snijbonen, spekbonen, sperziebonen, courgettes, pompoenen, goudsbloemen, spitskool, wortels, palmkool, doorgeschoten sla, rode bieten en nog veel meer. Vorig jaar hadden we de grond niet goed bemest, maar dit jaar, met compost (eigen gemaakt in compostvaten die we bij de kringloop kochten) en koemestkorrels gaat het een stuk beter.

Ook de kas staat vol met tomaten, komkommers, pepers en puntpaprika’s.

Deze week eten we iedere dag wel iets dat uit onze eigen moestuin komt, heerlijk!

Binnenkort meer, o.a. over onze deelname aan het project Tuinen en Erven in het Westerkwartier.