Hemelvaartsdag 2017

Vandaag een dagje op pad met (schoon)papa en (schoon)zus en camper. En wat gaan we dan doen? Juist. Geocachen! De verwachtingen zijn hoog want we hebben 2 meesterspeurders bij ons. Vanaf de Reitdiephaven rijden we eerst naar (de wierde van) Oostum.

Mooi plekje. De cache ligt verstopt in de ****** (we geven niet te veel weg :)) en we krijgen er gelijk een geschiedenislesje van (schoon)pa bij. Hij wist van het bestaan hiervan, maar waar die ****** lag wist hij niet. Sterker nog, hij is er zelfs in geweest. Klimmen en klauteren maar het is gelukt. Boven op de wierde staat een flinke bries en dus gaan we op zoek naar een ander plekje om een bakkie te drinken. We meanderen via smalle wegen naar Garnwerd. En net buiten Garnwerd zien we een mooi plekje. Maar echt rustig is het niet 🙂 Er zijn meer mensen op pad op deze prachtige dag en op de achtergrond horen we gezoem van ????, ja van wat. Bakje thee, appeltaart erbij, het leven is goed.

Dan door naar Winsum. Naar de spoorwegovergang waar in 1980 een ernstig treinongeluk heeft plaatsgevonden. Een echte geocacheplek waar je anders niet zou komen. Nu vindt (schoon)zus de cache. Het is wat een gepiel maar uiteindelijk lukt het.
Aan de overkant van de weg blijkt waar het gezoem van eerder vandaan komt: autoraces bij Winsum.

Op naar de kerk in Klein Wetsinge. Ja, idee was goed maar we misten de afslag. Oke, laten we die liggen, wellicht als we straks de multi in Sauwerd lopen dat we dan nog even een uitstapje maken naar deze cache.

We parkeren de camper op de P en gaan aan de wandel. Wat een prachtig mooi dorpje is Sauwerd. Bij één van de WP’s ligt een cache in de buurt. Die nemen we dan ook gelijk maar mee. Maar nee, na lang zoeken en nog eens een tweede ronde zoeken gaan we toch een een NF noteren. Dan komen we op het punt waar we Klein Wetsinge nog kunnen doen, een extra stukje wandelen 400m vv. Unaniem wordt besloten om dat te doen. En wat een goed plan was dat. De kerk is open en de koffie, thee en taart (en wat nog meer want het ruikt heerlijk) is klaar. Dat bewaren nog even eerst de cache zoeken en, jawel, vinden. Soms zie je dingen in het landschap waarvan je denkt waar leidt dit toe. Nou, is zo’n geval vaak naar een cache.

Tijd voor een korte pauze. Koffie met wat lekkers erbij. Het lekkers laat wat op zich wachten en daarom bekijken we ondertussen de kerk en beklimmen de toren. De kerk is omgebouwd naar een multifunctionele ruimte met behoud van authentieke elementen. Fraai gedaan.
We beklimmen de toren, bekijken het uurwerk en vervolgens lopen we via een houten brug over de zolder van de kerk naar een prachtig uitkijkpunt, een panorama van 180graden over het Groninger land.

Dan is het tijd voor lekkers, en inderdaad is het lekkers. Een absolute aanrader. Voldaan gaan we weer met onze wandeling door/rond Sauwerd en natuurlijk moeten we even naar het Ranomiplantsoen. Uiteindelijk is alle informatie verzameld en kunnen we op zoek naar de cache. Ai. Na alle bomen, struiken en andere eigenaardigheden van dichtbij te hebben bekeken wordt de cache niet gevonden. Eerst maar eens lunchen en kijken of we wellicht een foutje hebben gemaakt ergens.

Bij de camper zetten we de stoeltjes en de tafel buiten, wel in de schaduw want het is inmiddels lekker warm geworden (in de camper 32,5 graad).
En dan is het rond 4 uur (!) tijd voor de lunch. We laten het ons goed smaken. Ondertussen nog eens kijken wat wellicht niet goed is gegaan/genoteerd tijdens de cache wandeling maar we komen er niet echt uit. Nog één keer zoeken dan? Ja, maar ook dat levert niks op.
Het is tijd om richting huis te gaan. Drie caches gevonden, twee niet gevonden en aan vier zijn we helemaal niet toegekomen. Het was een topdag, gaan we vast nog wel doen in de toekomst.