Pasen 2019
Vorig jaar met Pasen met de camper een paar dagen op landschapscamping Sparrenhof in Gasselte gestaan. Dat was ons dermate goed bevallen dat we ook dit jaar een plekje (met privé sanitair J) hebben geboekt. Omdat we vorig jaar aan de buitenkant op het open veld stonden en zowat van de camping af werden geblazen nu een plekje gereserveerd tussen de bomen. Maar voordat we op de camping arriveren maken we een tussenstop in Annen voor een serie “BLIJ”-e caches. Mooie omgeving, mooie brink en (een aantal) mooie en leuke caches. Vooral de laatste was erg leuk. Dan nog even stoppen in Eext voor een bezoekje aan het atelier Veronzinsels. Op één of andere manier worden we altijd wat hebberig daar. Ook een taartje gekocht, iets met walnoten en honing, machtig maar wel errug lekker.
De ontvangst op de camping is weer allerhartelijkst en de gastvrouw begeleidt ons naar onze camperplek tussen de bomen. Ook nu waait het weer hard dus om die reden staan we goed. Alleen is het nu warm. Zo vroeg in het jaar al zomer terwijl het nog voorjaar is. Niet goed maar wel heel aangenaam.
De volgende dag gaan we al fietsend op voor “Slim”me caches. Met knopen en vlaggen lukt het niet maar de anders caches in de serie zijn we te slim af. Een leuke maar soms toch ook lastige serie. Op zondag trekken we de wandelschoenen aan voor een rondje over het Drouwenerzand. Het zonnetje schijnt lekker en we zijn blij met elke boom die er staat voor schaduw en verkoeling. Alleen zijn die er niet al veel op deze heide- en zandvlakte J. Het is zweten geblazen. Aan de heide is duidelijk te zien dat die geleden heeft van de droogte in 2018. En als het zo doorgaat als nu wordt het in 2019 niet veel beter L.
Op Paasmaandag blijft één van de A’s lekker in de buurt van de camper wat luieren en de andere A gaat op de fiets een rondje cachen in het Hunzedal. Mooi gebied hoor! Voor het eerst beversporen gezien.
En dan weer op naar huis, het voelt alsof we weken weg zijn geweest. Volgend jaar weer?