Weekendje Paasloo

Een lang weekendje weg naar Paasloo alwaar we logeren in een oud vervenershuisje (www.groenepad.nl). Het geeft ons allebei een beetje een gevoel van thuiskomen want in ons beider geschiedenis heeft het veen een belangrijke rol gespeeld. Je kan je bijna niet voorstellen dat in zo’n piepklein huisje vaak enorm grote gezinnen hebben gewoond.
Het idee was om te gaan varen in de Weerribben en wat rond te fietsen in de omgeving. Maar dat ging allemaal niet door, want de regen kwam met bakken vol uit de hemel. Toch hebben we nog wel het één en ander van de omgeving gezien door op zoek te gaan naar een aantal caches. Het gebied rond de Wetering wordt op dit moment aangepakt en her en der verschijnt dan ook nieuwe natuur. In de toekomst wordt dit vast een hele mooie plek om vogels te kijken.
We zijn al bij de nieuwe vogelkijkhut de Weerribben geweest en daar staat een prachtige oeverzwaluwenwand vlak voor de hut. Zeer de moeite waard, alleen laarzen was geen overbodige luxe geweest, nu stonden we tot onze enkels in de blubber.
Ook hebben we een rondje gemaakt rond de Wieden. In de buurt van Vollenhove vind je de Oppen Swolle, daar ligt de oorsprong van familienaam van Zwol. Heel bijzonder om daar rond te rijden.
Via Sint Jansklooster (en een buitengewoon originele cache) komen we aan in het bezoekerscentrum De Wieden. Een aanrader om eens te gaan kijken. De poëzie langs het vlonderpad maakt indruk. Net als de koekoek overigens.
Voor het eerst brengen we ook een bezoek aan de vogelkijkhut in de Auken (onder de rook van Steenwijk), we waaien uit de uitkijktoren maar dat was zeker de moeite waard. We zien niet elke dag een purperreiger.
Ach het weer zat dan wel niet mee, maar als we dan ’s avonds lekker onderuit op de bedbank Inspector Morse kijken is dat weer gauw vergeten.