Zweden 2010 deel 5
Vanochtend niet al te laat opgestaan. We willen gaan fietsen en in de loop van de middag is de verwachting dat de bewolking zal toenemen. Rond 10 uur vertrekken we voor een rondje van 30 km? Het waait hard en al na 3 kilometer wijken we van de route af.
Niks langs de weg door de volle wind, gewoon lekker door het bos. Nou ja, gewoon.
Fietspaden kennen ze hier niet en echt vlak is het vandaag ook alweer niet (zie hoogteprofielkaart).
Het is de bedoeling om 13 caches te zoeken en hopelijk ook te vinden. Als we in de buurt van de eerste cache zijn zien we in de verte op het pad een vos lopen. Prachtig! Het duurt even maar dan wordt de eerste cache gevonden. Als we linksom waren gelopen was het wat eenvoudiger geweest;-) Vanaf nu is het een kwestie van op en af, zowel van fiets als in hoogte. Het is een prachtige tocht, waarbij we ons verbazen over prachtige grote maar ook hele kleine huisjes op de meest onmogelijke plekken. En natuurlijk af en toe een cache scoren. Dat gaat vandaag best goed.
Af en toe is het even zoeken maar uiteindelijk worden alle geplande caches gevonden. Terug naar de stuga, nu gaan we wel voor het fietspad langs de snelweg. Het kost de nodige moeite om daar te komen. Steil, zeer slecht wegdek, voor het eerst vandaag is het verstandig om af te stappen en te lopen (dat is ook zwaar!) We komen uit aan de rand van de snelweg aan de overkant ligt het fietspad.
Hoe komen we daar? Rechtdoor is geen optie, hekje tussen de beide weghelften en een vangrail tussen weg en fietspad. De enige optie is even een stukje (300m) langs de snelweg fietsen en dan oversteken op een kruispunt. Gelukkig is het even rustig met vrachtwagens en bereiken we ongeschonden het fietspad. Windkracht 5-6 in de rug en de helling mee dat is rap thuiskomen.
We maken een tussenstopje in Vastra Torup want daar ligt (of eigenlijk hangt) een cache. We zien de cache, maar hoe krijgen we die logrol ongezien te pakken en vooral ook hoe krijgen we de cache op zijn oorspronkelijke plek terug? Hebben jullie nog tips?
