Vakantielog 2009

Zweden afl. 10

14 september

Op weg naar de Kullaberg
Op weg naar de Kullaberg

Het is al vroeg dag in de stuga. Om 8 uur allebei al uit bed, want we gaan naar de Kullaberg. Om 9 uur zitten we in de auto en rijden we die kant op. Het lijkt een prachtig zonnige dag te gaan worden. We laten de bossen achter ons en komen wat meer op de ruimte (het lijkt wel wat op het Deense landschap, ware het niet dat er van die typische houten huizen in staan 😉 Na een klein uur rijden komen we aan in Arild, een heel klein havendorpje. Het is er errug rustig zo op de vroege ochtend. Na wat foto’s te hebben gemaakt rijden we door naar Molle.
We parkeren de auto aan de rand van het dorp en maken ons op voor een fikse wandeling. Rugzakken om en gaan. Het is schier onmogelijk om te vertellen hoe mooi het daar is. Klunen over smalle paadjes, langs richels, ruige kliffen, stijgen en afdalen met touwen, gigantische vergezichten over het Kattengat, we zien Helsingor (=Denemarken) in de verte, prachtige golfbaan, hele moeilijke caches, pittoresk restaurantje (we waren de enige bezoekers) en een mooie oude vuurtoren.
We kunnen slecht 1 heel klein minpuntje ontdekken, namelijk teken. Tijdens een beklimming op weg naar een cache worden we besprongen door de teken. Op zich niet heel erg, ware het niet dat 1 van ons een korte broek aan heeft. We besluiten (en dat is best jammer) om zo snel mogelijk weer van deze berg af te komen (en de rest van de tocht uit de varens en braamstruiken en dus op de begaanbare route te blijven). Gelukkig hebben we de tekentang bij ons, want er heeft zich alweer 1 ingegraven (nb ’s avonds wordt op de rug één der A’s ook nog een teek gespot). De rest van wandeling hebben we geen last meer van dit ongedierte.

Kullaberg
Kullaberg

Na meer dan 6 uur klimmen en klauteren komen we moe, maar heel voldaan terug bij de auto. We maken ons op voor de thuisreis. Maar nog wel even een cache oppikken. We lopen door een bos naar grote hoogte, dan linksaf het cachepad op. Opeens zijn de bomen op en staan we op een gigantisch rotsblok, dit is het mooiste uitzichtpunt van de dag.
Voor een impressie kijk in het fotoalbum, vandaag hebben we gezamenlijk meer dan 300 foto’s gemaakt. Het viel dan ook niet mee om een keuze te maken 😉
NB Op het moment van schrijven zijn we een nacht verder, van alle indrukken nauwelijks geslapen en de spierpijn is hier en daar goed voelbaar!